België scoort niet al te goed in het registreren van gegevens over geweld tegen vrouwen. Enkel bij de politie wordt deze informatie verzameld. Dat blijkt uit een nieuw rapport van het Europees Instituut voor Gendergelijkheid.
EIGE, het Europees Instituut voor Gendergelijkheid, publiceert een overzicht van de dataverzameling in de 28 Europese lidstaten. Er werd onderzocht welke informatie werd bijgehouden over verkrachting, femicide en huiselijk geweld door de politie, justitie, de sociale sector en de gezondheidssector.
Politie scoort goed
De Belgische politie scoort goed wat betreft het registreren van meldingen van verkrachting en partnergeweld. Gegevens zijn beschikbaar en bevatten ook informatie over het geslacht van het slachtoffer. Dit is eveneens het geval voor de meerderheid van de andere Europese lidstaten (24 lidstaten in het geval van verkrachting, 26 in het geval van partnergeweld). Enkel wat femicide betreft, algemeen begrepen als de moord op vrouwen in de context van partnergeweld, gebeurt de dataverzameling minder grondig. De Belgische politie registreert weliswaar gevallen, maar kan geen precieze info voorleggen over de relatie tussen het slachtoffer en de dader. In veertien andere lidstaten gebeurt dit wel.
Justitie hinkt achterop
Op justitieel vlak daarentegen kan België geen precieze gegevens voorleggen over slachtoffers van verkrachting: data beperken zich tot algemene info over rechtszaken, veroordelingen en veroordeelde personen. Ter vergelijking: justitie archiveert wel het aantal slachtoffers van verkrachting en hun geslacht in 11 andere lidstaten. Ook het aantal slachtoffers van partnergeweld en hun geslacht worden bijgehouden in het gerechtssysteem van 14 lidstaten. Justitie registreert evenmin specifieke gegevens over femicide, twaalf lidstaten doen dit wel.
Geen gegevens in de sociale sector en in de gezondheidssector
Het Instituut voor Gendergelijkheid kon in ons land geen sociale dienstenorganisatie identificeren die specifiek gegevens verzamelde over huiselijk geweld tegen vrouwen in België. In 19 lidstaten, de meerderheid, waren wel dergelijke dataverzamelingen aanwezig. In de Belgische gezondheidssector konden evenmin data teruggevonden worden over slachtoffers van verkrachting, moord of partnergeweld. Ook de meeste andere lidstaten scoorden hier slecht.
Meten is weten
Na dertien jaar campagnevoeren rond partnergeweld, weet zij-kant dat een grondige registratie van meldingen en incidenten cruciaal is. Op basis van gedetailleerde en correcte informatie kunnen preventie- en sensibiliseringscampagnes opgezet worden, en kan een doortastende hulpverlening worden uitgebouwd.
Lees het volledige rapport hier.