Welke vrouw heeft de afgelopen maanden meer kleur en warmte gegeven dan de Amerikaanse (vanaf vrijdag ex-) first lady? Tijd voor een zij-verhaal van de topadvocate die noodgedwongen huisvrouw werd, maar altijd het toonbeeld bleef van emancipatie. Michelle Obama, oftewel feminisme met guts en grace.
#Michelle2020 en #Michelleforpresident? Het is een understatement te zeggen dat de bijna voormalige first lady populair is bij het Amerikaanse volk. Dat komt misschien omdat ze kan dansen op Beyoncé, maar vooral omdat ze een feministe is. Zij toont dat vrouwen het kunnen maken en dat ze niet moeten kiezen tussen de keukentafel en de werkvloer. Zelfs in regionen waar geld, macht en strategie de regels bepalen en vrouwen jammer genoeg nog steeds hoofdzakelijk op hun uiterlijk worden beoordeeld, bleef Michelle bouwen aan haar eigen weg.
American Dream
Achter elke sterke man staat een sterke vrouw, zo zegt men. Dat is zeer letterlijk te nemen in het geval van de Obama’s. Toen Barack Obama begon in het advocatenkantoor waar Michelle Robinson werkte, nam zij hem onder haar vleugels en werd ze zijn mentor. En dat bleef ze, ook toen ze zijn naam overnam en hem vergezelde naar het Witte Huis. Het meisje dat opgroeide in een eenslaapkamerappartementje in Chicago en dat het schopte tot toppleitster weet immers wat ze wil. Dat haar leerkrachten niet in haar geloofden, sterkte haar des te meer in de overtuiging dat ze het wel kon. Michelle verruilde de arbeiderswijk voor Princeton en Harvard en een diploma werd haar toegangspoort tot succes. De first lady belichaamt zo de American Dream, maar vergat nooit dat je uit dromen kunt ontwaken.
Mom in chief
Anderen laten dromen was de volgende missie. Michelle was immers lange tijd de belangrijkste kostwinner in het gezin Obama, maar aan haar professionele carrière kwam noodgedwongen een einde toen haar man president werd. Aan handen schudden en poseren voor staatsieportretten had Michelle echter niet genoeg, maar voor haar politiek getinte speeches werd ze berispt. Als ze zich dan toch moest storten op de rol van toegewijde moeder, waarom er dan geen nationaal coachingproject van maken? Michelle steunde de campagne Reach Higher, om jongeren uit kansarme gezinnen aan te moedigen om verder te studeren na de middelbare school. Met Let Girls Learn wil ze meisjes wereldwijd naar school sturen. En Joining Forces moet militairen, veteranen en hun familie helpen op de arbeidsmarkt. Tot slot ging de first lady de strijd met obesitas bij jongeren aan. De presidentiële tuinen werden omgevormd tot een gigantisch moestuinproject en Michelle’s gespierde armen hebben menig Amerikaan naar de fitnesszaal gejaagd. Zo werd Mrs Obama niet alleen mom in chief van haar eigen dochters maar ook die van de natie.
Sisterhood
Haar feministische guts en grace gooide de first lady daarnaast ook in de strijd voor Hillary Clinton als nieuwe presidentskandidaat. Michelle maakte aan de wereld duidelijk dat Clinton niet staat waar ze staat ondanks het feit dat ze een vrouw is, maar juist doordat ze een vrouw is. Met de gevleugelde woorden “If they go low, we go high” pareerde ze fijntjes de seksistische kritiek op Hillary Clinton. Met sisterhood wordt niet gelachen: onder haar eeuwige cool en inspirerende glimlach weet Michelle als geen ander dat vrouwen dubbel moeten knokken om aan de top te geraken. Yes she can, yes she did.