Dankzij de vrouwenquota maken Belgische bedrijven werk van hun genderbeleid. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit Hasselt. De meerderheid van de bestuurders is bovendien blij met de effecten van de quota. Een pluim op de hoed van de sp.a, die het wetsvoorstel eind 2010 indiende op initiatief van voormalig kamerlid Bruno Tuybens. zij-kant schaarde zich toen reeds volledig achter quota in raden van bestuur, en doet dat nog steeds. We zijn er immers nog niet.

De quotawet uit 2011 kende een moeilijke bevalling. Niet alleen het politieke veld was verdeeld over het invoeren van verplichte normen, ook de bedrijfswereld reageerde sceptisch. Er zouden te weinig bekwame vrouwen rondlopen, en zij zouden bovendien gedegradeerd worden tot excuustruzen.

Volgens de wet moeten de raden van bestuur van beursgenoteerde bedrijven (afhankelijk van onder meer hun grootte) tegen 2017 of 2019 minstens een derde en maximum twee derde vrouwen tellen.

Genderbeleid

Drieënhalf jaar na de goedkeuring van de wet maken bedrijven, in de aanloop naar de verplichte vertegenwoordiging van vrouwen, werk van hun genderbeleid. Dat blijkt uit een studie van Hannelore Roos, postdoctoraal onderzoekster aan de Hasseltse faculteit bedrijfseconomische wetenschappen. Ze nam veertig diepte-interviews af bij CEO’s, voorzitters van raden van bestuur, uitvoerende en onafhankelijke leden van raden van bestuur.

Old-boys-netwerken

De onderzoekster stelde vast dat de meerderheid van de bedrijven in de aanloop naar het verplichte quotasysteem hun best doen om het talent van vrouwen niet te verspillen. Ze monitoren het aandeel vrouwen op verschillende niveaus, ze gaan na hoe het komt dat vrouwen geen promotie maken en welke steun ze nodig hebben om op te klimmen. Voor de samenstelling van de raden van bestuur doorbreken bedrijven de old-boys-netwerken.

Bovendien is de overgrote meerderheid van de bestuurders – hoewel ze zich uit principe nog steeds tegen quota kanten – blij met wat de quota teweegbrengen. Er komt immers vers bloed in de raden van bestuur en de kwaliteit blijft gewaarborgd. De excuustruus bleek dus vooral een flauw excuus.

zij-kant juicht deze ontwikkeling toe, als grote verdediger van de quotawetgeving. Al blijven we erop hameren dat we er nog niet zijn. Driekwart van de bedrijven die de geïnterviewden vertegenwoordigden halen de quota nog niet. In Europa scoort België met 16,7 procent vrouwen in de raden van bestuur van de grootste beursgenoteerde bedrijven nog steeds onder het Europese gemiddelde (17,8 procent).