De klassieke partijen plaatsen nog geen derde vrouwen op de eerste plaats van hun lijsten. Dat stelt zij-kant vast na een analyse van de lijsttrekkers in alle Vlaamse gemeenten. Met 57% vrouwelijke lijsttrekkers in de provincie Antwerpen is sp.a een opmerkelijke positieve uitzondering. Slechtst scorende partijen zijn Open Vld en Vlaams Belang.
De percentages van de vrouwelijke lijsttrekkers per partij liegen er niet om: het aandeel vrouwen stijgt niet boven 30%. Enige uitzonderingen op deze regel: in West-Vlaanderen wordt 40% van de CD&V-gemeenteraadslijsten getrokken door een vrouw, Groen haalt nipt een derde vrouwelijke lijsttrekkers (33%) in Vlaams-Brabant en Oost-Vlaanderen. Steekt er met kop en schouders bovenuit: sp.a in de provincie Antwerpen, waar 57% van de lijsttrekkers een vrouw is. Ook de PVDA laat goede scores optekenen in Limburg (50%), Vlaams-Brabant (40%) en West-Vlaanderen (50%), maar het aantal lijsttrekkers van deze partij beperkt zich in deze provincies dan ook tot vier of vijf. In Oost-Vlaanderen trekt geen enkele vrouw één van de zes PVDA-lijsten.
zij-kant baseerde zich op Vlaanderenkiest.be voor een analyse van de lijsttrekkers per partij en per provincie. Deze analyse houdt enkel rekening met de lijsten van de zeven grootste nationale partijen (sp.a, N-VA, CD&V, Groen, Vlaams Belang, Open Vld en PVDA) die ook onder de partijnaam werden ingediend.
De slechtst scorende partij is Open Vld die zelfs in geen enkele provincie aan een vierde vrouwelijke lijsttrekkers geraakt. Over alle provincies heen ligt het gemiddelde aandeel vrouwen van deze partij op 21%. Vlaams Belang doet het niet veel beter met een Vlaams gemiddelde van 22% vrouwen. N-VA en CD&V blijven hangen op een gemiddelde van 25%, amper een vierde vrouwen dus. Progressieve partijen sp.a en Groen scoren het best, al slagen deze er met gemiddelden van respectievelijk 32% en 31% evenmin in om een genderevenwicht te bereiken.
#StemVrouw
Het is duidelijk: met de hete verkiezingsadem in de nek denken partijen vooral strategisch. Bovenaan hun lijsten zetten ze dan ook kandidaten die eerder burgemeester, parlementslid of schepen waren en dus reeds grote bekendheid genieten. Aangezien de politiek tot voor kort een exclusief mannenbastion was, zijn deze stemmenkanonnen bijna allemaal mannen. Deze lijsttrekkers maken bovendien de meeste kans om opnieuw verkozen te worden, waardoor de politiek een old boys network blijft. Vrouwen geraken op deze manier nooit verder dan de tweede plaats op de lijst, en zien zo een gemeenteraadszitje of een mandaat als schepen aan hun neus voorbijgaan.
Om deze vicieuze cirkel te doorbreken, roept zij-kant op om voor vrouwen te stemmen bij de komende verkiezingen. Niet omdat mannen minder bekwaam zouden zijn, wel omdat er ook bekwame vrouwelijke kandidaten zijn die nooit de kans krijgen om hun kunnen te bewijzen.
Maar ook de overheid heeft een rol te spelen. zij-kant pleit dan ook voor de verplichte pariteit bij de samenstellingen van de nieuwe schepencolleges en provinciale deputaties. Deze uitvoerende organen vertegenwoordigen de bevolking. Het is dus niet meer dan normaal dat ze een afspiegeling vormen van de samenleving. En die bestaat – verrassing – voor de helft uit vrouwen.
Aandeel vrouwelijke lijsttrekkers in de provincie Antwerpen
(klik hier voor de cijfers van jouw gemeente)
Aandeel vrouwelijke lijsttrekkers in de provincie Limburg
(klik hier voor de cijfers van jouw gemeente)
Aandeel vrouwelijke lijsttrekkers in de provincie Vlaams-Brabant
(klik hier voor de cijfers van jouw gemeente)
Aandeel vrouwelijke lijsttrekkers in de provincie West-Vlaanderen
(klik hier voor de cijfers van jouw gemeente)
Aandeel vrouwelijke lijsttrekkers in de provincie Oost-Vlaanderen
(klik hier voor de cijfers van jouw gemeente)
