Ik ben een feministe en ik draag een decolleté. Een rok. Hoge hakken. Ik vind dat niet tegenstrijdig en ik ben ook geen uitzondering. Nochtans raadt hoogleraar Mia Leijssen (De Standaard 25 april) haar studentes die met een decolleté een examen komen afleggen, aan ‘om zich bewust te zijn van hun communicatie als ze zich in zo’n outfit presenteren’. Ze vindt het ‘hypocriet’ om met een beschuldigende vinger te wijzen naar mannen en vrouwen die, geconfronteerd met schaarsgeklede vrouwen in media en reclame, hun waarden en normen in hun dagelijkse omgang met elkaar al eens laten verwateren. Ze verwijt de studentes in kwestie in te zetten op verleiding in plaats van kunde, maar gaat daarbij voorbij aan het simpele feit dat iedereen het recht heeft zich te kleden zoals zij of hij dat wil.

Hebben we met de vrouwenbeweging niet lang genoeg gestreden om niet meer te hoeven horen dat we, als we een korte rok dragen, ‘het zelf hebben gezocht’? Dat vrouwen die zich graag vrouwelijk kleden, dat alleen doen om mannen te behagen? Dat vrouwen alleen ernstig genomen moeten worden als ze zich kleden en gedragen als de gemiddelde man? Blijkbaar niet. Er is dus nog werk aan de winkel, beste dames en heren feministen.

Nochtans begon ik de voorbije week te geloven dat we eindelijk weer een flinke stap voorwaarts zouden zetten in onze emancipatiestrijd, om het nog maar eens met een ouderwets feministisch woord te zeggen. De klachten over ongewenste intimiteiten die nu het daglicht zien, zijn maar het topje van de ijsberg. Maar ze sterken vele vrouwen niet alleen in de overtuiging dat ze geen individueel geval zijn, maar – belangrijker – ook in het besef dat wat hen overkwam, niet oké was. Dat ze gelijk hadden verontwaardigd te zijn over die slinkse hand op de knie, die vernederende opmerking of – waar halen die mannen toch het lef? – die gescheurde jurk.Helaas kregen ze ook bevestigd dat ze terecht zwegen, als je sommige reacties van de afgelopen dagen mag geloven. Collega’s die verhalen in twijfel trekken omdat zij zoiets nooit meemaakten. Onverlaten die schaamteloos oordelen dat vrouwen toch genieten van die ‘complimenten’. Onbekenden die zonder kennis van zaken oordelen dat er geen sprake kan zijn van ongepast gedrag, zolang er geen klacht ingediend is. Daders wier voornaamste verweer erin bestaat dat ze ‘het zo niet bedoeld hadden’.

Dus waarom hebben al die vrouwen, ikzelf incluis, zolang gezwegen? Om niet voor seut of trien te worden uitgelachen, omdat ‘het toch allemaal niet zo ernstig moet worden genomen’, omdat ‘het al zo lang geleden is’. Maar vooral, omdat ze de gevolgen – toen maar ook nu nog – erger vonden dan de feiten zelf. Want andersom geldt ook: de vrouwen die in het verleden wél reageerden, zijn daar niet altijd beter van geworden. De sfeer op de werkvloer verpest, persoonlijke relaties voorgoed om zeep, overplaatsing, pesterijen, huwelijksconflicten.

Met de getuigenissen van Kris Smet, Ireen Houben en Paula Semer zijn we ook in een andere dimensie gekomen dan de zogenoemde politieke lynchpartij van ‘Hete Pol’. De grens van seksueel overschrijdend gedrag naar regelrecht geweld blijkt in het geval van Ireen Houben ook al overschreden. De essentie van de moedige getuigenissen van de afgelopen dagen ligt niet in een politieke of persoonlijke afrekening, of in een wanhopig achternahollen van de feiten. Het zijn aanklachten tegen een maatschappij waarin macht belangrijker is dan respect. Als die macht – vroeger, maar helaas nog steeds – voornamelijk ligt bij het beruchte old boys network, waren en zijn ongewenste intimiteiten nooit veraf.

Elfi Baillien, een onderzoeker in de bedrijfspsychologie van de KULeuven, zei woensdag nog op Radio 1 dat seksuele intimidatie op het werk zich vooral voordoet in situaties met een seksueel onevenwicht: als enkele vrouwen in een mannenbastion terechtkomen, of omgekeerd. Hadden we niet al vaker gewezen op het belang van een gezonde personeelsmix voor het functioneren van een organisatie én het welzijn van de werknemers?

Vera Claes, nationaal secretaris van zij-kant, in een opiniestuk in De Standaard van 26 april 2012.

3 reacties op “Opinie: Mét een decolleté, tiens
  • Wat ook zeer herkenbaar is, is de reactie van “de grote baas”. Ik heb zelf jaren geknokt om de chefkes die door machtsmisbruik, waaronder seksuele intimidatie en pesterijen het leven van de mensen lastig maakten, aan de kant te zetten of te neutraliseren maar stootte daarbij ook steeds op tegenwerking van “de grote baas” en andere bazen, die dat allemaal zeer waardevolle elementen vonden en ze nog steunden tegen de slachtoffers. Die grote baas is dan weer de baas van het ministerie omdat onze politici dat toelaten…

  • “het simpele feit dat iedereen het recht heeft zich te kleden zoals zij of hij dat wil” JAMMER genoeg is dit niet zo simpel, vrouwen die zich meer willen bedekken mogen worden als ouderwets afgeschilderd en hebben zo goed als geen kansen op de arbeidsmarkt en aan de andere kant worden vrouwen die zich wat schaars kleden misbruikt! Hilarisch!
    Volgens mij is het grootste probleem nog altijd dat vrouwen niet zo goed kunnen samenwerken (om het simpel uit te drukken) als vrouwen. Zelfs als het moet, lijkt een samenspanning zeer moeilijk. Het is de éné vrouw die het recht van de andere ontneemt door mee te doen of toe te kijken!

  • mooi stuk!

    “Het zijn aanklachten tegen een maatschappij waarin macht belangrijker is dan respect. Als die macht – vroeger, maar helaas nog steeds – voornamelijk ligt bij het beruchte old boys network, waren en zijn ongewenste intimiteiten nooit veraf” vat de essentie goed samen.

    Nu is het wachten tot vrouwen in het academisch milieu durven te spreken.
    Ik herinner me de uitspraak van het heerschap die zich ooit mijn baas noemde, mijn “prof”: “Vrouwen die ‘t tot hoogleraar schoppen, hebben zich goed omhoog geneukt, of ‘t zijn potten”.
    De man doceerde ooit “feministische cr….” (sta me toe vaag genoeg te blijven, hij heeft al een keer zijn juridische vrienden op me afgestuurd) maar stelt vandaag gelukkig niets meer voor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.