Uit een nieuwe studie blijkt dat quota zorgen voor meer kwaliteit in de politiek. Het zouden vooral de minder capabele mannen zijn die plaats moeten ruimen voor vrouwen.
Uit een studie van de London School of Economics (LSE) blijkt dat quota zorgen voor meer kwaliteit in de politiek. Omdat meer capabele vrouwen hun weg vinden naar het halfrond, maar ook omdat het de minder capabele mannen zijn die plaats voor hen ruimen.
Meer capabel
Dat concludeerde de LSE na een studie bij de Sociaaldemocratische partij in Zweden, die al 25 jaar werkt met paritaire (evenveel vrouwen als mannen) én geritste (steeds afwisselend een vrouw en een man) kieslijsten. Alle kandidaten van de 285 partijafdelingen werden opgedeeld in verschillende groepen, op basis van opleidingsniveau, beroep, leeftijd en woonplaats. De kandidaten die binnen hun groep meer verdienden dan de mediaan, werden als meer capabel beschouwd. Het resultaat: waar er tien procent vrouwen bijkomen, is de mannelijke verkozene 3 procent meer capabel dan elders.
“Niet alleen vrouwen worden beter van quota, maar ook de maatschappij in zijn geheel. Dat wordt hier bevestigd”, zegt Liesbet Stevens, directrice van het Instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen in De Morgen.
Geen excuustruzen
Bij zij-kant zijn we vurige voorstanders van de quota. Niet omdat we mannen willen weren, maar omdat we als vrouwen evenwaardig vertegenwoordigd willen zijn in alle machtsorganen. De helft van de aarde, de helft van de hemel, de helft van de macht. Dat er daardoor minder capabele mannen van het schouwtoneel verdwijnen, is echter een stelling waar we toch voorbehoud bij maken. Volgens onze ervaringen zijn het vooral de mannen die zich het meeste laten gelden, meer of minder capabel, die blijven. Vraag is ook of het criterium ‘meest verdienende’ een juiste maatstaf is. Dat de kwaliteit van de politiek erop vooruitgaat door een instroom getalenteerde vrouwen, dat denken we dan weer wel. Deze studie bevestigt alvast dat deze vrouwen geen excuustruzen zijn, gekozen om hun geslacht en niet om hun capaciteiten.
Ritssysteem
Daarom pleiten we er ook voor om het systeem van de Zweedse sociaaldemocraten over te nemen en het ritssysteem toe te passen op de volledige kieslijsten, en niet enkel op de twee eerste plaatsen zoals nu het geval is. Ook al zijn de lijsten sinds 2002 verplicht samengesteld uit evenveel vrouwen als mannen, die vrouwen bevinden zich nog vaak op de minder verkiesbare plaatsen en maken nog lang niet de helft van het halfrond uit.
Bedrijfsleven
In het bedrijfsleven gelden eveneens quotaregels. Volgens de wet van 2011 moeten de raden van bestuur van beursgenoteerde ondernemingen en economische overheidsbedrijven (afhankelijk van onder meer hun grootte) tegen 2017 of 2019 niet meer dan twee derde bestuurders van hetzelfde geslacht tellen. Dat deze regeling vruchten afwerpt, blijkt uit de balans die het Instituut jaarlijks opmaakt. Zo was in 2016 het aantal vrouwen in de bestuursraden op 8 jaar tijd reeds verdrievoudigd. Een goede zaak, al blijven de directiefuncties van deze bedrijven – waar de uitvoerende macht zich concentreert – mannenbastions. Ook hier zijn dus quota nodig. Een kwaliteitsvol bedrijfsleven, daar kan toch niemand tegen zijn?