Kinderen krijgen in België bij hun geboorte nog steeds de familienaam van de vader mee. Dat is niet alleen traditie, het is ook vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek. Het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen vraagt nu de aanpassing van die regel, om zo te komen tot meer gelijkheid tussen vrouwen en mannen.

Het Belgische systeem voor de naamgeving van het kind respecteert immers noch het internationaal, noch het Europese recht inzake de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen. Ouders móeten hun kinderen vandaag de naam van de vader geven, hoewel ze soms de voorkeur geven aan een dubbele naam of aan de naam van de moeder. Het Instituut ontvangt regelmatig klachten van koppels die deze wet als discriminerend beschouwen. De regel stimuleert bovendien een voorkeur voor jongens, bijvoorbeeld bij adoptie, om zo de familienaam te kunnen overdragen aan de volgende generaties.

Het Instituut heeft daarom beslist om de politieke gezagsdragers te interpelleren over deze ongelijkheid, en heeft zijn advies o.a. bezorgd aan de ministers van Justitie en Gelijke Kansen.

Wat stelt het Instituut voor?

In het verleden werden al een aantal wetsvoorstellen ingediend, en we beschikken ook over heel wat voorbeelden uit andere landen. Het Instituut waarschuwt dat als ouders de vrije keuze krijgen, de naam van de vader waarschijnlijk het vaakst zal gebruikt worden omwille van de traditie, of als gevolg van een machtsrelatie. Ook het opleggen van de naam van de vader als de ouders het niet eens geraken (zoals in het huidige Franse systeem), of meisjes de naam van de moeder gevolgd door die van de vader geven en jongens die van de vader gevolgd door die van de moeder, biedt geen waardig alternatief.

Het Instituut is voorstander van de dubbele naam, waarbij de keuze van de volgorde aan de ouders wordt overgelaten. In geval van twijfel of onenigheid kan de ambtenaar van de burgerlijke stand bijvoorbeeld een neutrale loting toepassen. Het volledige advies van het Instituut is beschikbaar op de website https://igvm-iefh.belgium.be.

zij-kant is verheugd dat er eindelijk actie ondernomen wordt, na jaren van getalm en overleg. Hopelijk komt de kwestie van de naamgeving van kinderen nu eindelijk in een stroomversnelling, zodat onze toekomstige generaties kunnen opgroeien met een naam die niet ingegeven is door traditie, maar die de gelijkheid tussen beide ouders respecteert en impliceert.

Wat denk jij?

3 reacties op “De naam van mama of papa? Of van allebei?
  • Ik vind dat een kind de dubbele achternaam mag krijgen, maar dan eerst de naam van de meder daar is altijd zekerheid over.

    • Zou het dan niet logischer zijn om juist de naam te geven van de partner waar geen absolute zekerheid over is?

  • Als vader van 4 kinderen waarvan de oudste zoon (11) en oudste dochter (10) de naam hebben van hun moeder (ja, ook voorheen kon dat al, via een kleine omweg) meen ik enig recht van spreken te hebben. Ik ben voorstander van het geven van de naam van de vader, eventueel aangevuld met die van de moeder (waarom niet?). Mijn belangrijkste argumenten zijn de (niet voor niets historisch verankerde) bevestiging van de vader in zijn vaderrol (dat je het kind bent van je moeder, staat -doorgaans- buiten kijf) en de identificatie van het kind met haar/zijn vader (met de moeder gebeurt dat -(alweer) doorgaans- natuurlijker, o.a. tijdens de moederschapsrust en idealiter via de borstvoeding). Beide argumenten zijn mijns inziens cruciaal voor het kind, een betrokkene die in deze discussie doorgaans over het hoofd gezien wordt…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.