Laaggeschoolde alleenstaande moeders vallen steeds vaker buiten de arbeidsmarkt, dit terwijl de werkzaamheidsgraad van de Vlaamse vrouwen in het algemeen stijgt. Maatregelen dringen zich op.
Volgens de studiedienst van de Vlaamse regering telt Vlaanderen 125.000 alleenstaande moeders. Dat zijn moeders tussen 25 en 54 jaar, die geen partner hebben en samenwonen met kinderen jonger dan 25 jaar. Alleenstaande vaders zijn met 25.000 een stuk minder talrijk. In het totaal maken de alleenstaande ouders 18 procent uit, bijna een vijfde, van de Vlaamse gezinnen.
Ondervertegenwoordigd
De Standaard bericht vandaag over de groeiende werkzaamheidskloof tussen alleenstaande en andere moeders. Het aandeel werkende vrouwen tussen 25 en 54 jaar stijgt immers, terwijl dat van alleenstaande moeders al drie jaar aan het dalen is. Vooral laaggeschoolde alleenstaande vrouwen zijn ondervertegenwoordigd op de arbeidsmarkt: zij hebben veel moeite met het combineren van werk en gezin en een job vinden is dus niet evident.
Combinatieproblematiek
Als ze er één vinden, is dat niet zelden een job met weinig flexibele uurroosters. Het zijn ook deze meer uitvoerende jobs die naar deeltijdse arbeidsschema’s worden herleid, soms zelfs in de vorm van split shifts (verschillende shiften verspreid over één dag). In deze situatie wordt het combineren van werk en gezin helemaal problematisch. Mogelijke oplossingen voor de combinatieproblematiek zoals ouderschapsverlof of tijdskrediet zijn bovendien voor alleenstaande ouders geen optie, wegens de lage uitkeringen. In Vlaanderen zijn momenteel slechts 62 procent van de vrouwen aan het werk, en dat heeft onder andere te maken met de grote groep alleenstaande moeders. Maatregelen dringen zich dus op om deze vrouwen een duwtje in de rug te geven.
Inkomensverlies
Hooggeschoolde vrouwen hebben het iets makkelijker om een goede baan te vinden of te behouden, en zij gaan dan ook vaak méér werken wanneer de partner wegvalt. Zo slagen zij erin om de armoedeval enigszins te beperken. Maar ook voor hen is inkomensverlies onontkoombaar: hooggeschoolde alleenstaande moeders die vier jaar na hun scheiding geen nieuwe partner hebben, verdienen nog steeds 20 procent minder dan in het jaar van hun scheiding.
Opvallend: ook hooggeschoolde alleenstaande moeders werken nog steeds minder dan alleenstaande hooggeschoolde vaders. Meer nog: een scheiding verandert het werkritme van alleenstaande vaders niet.
Helemaal van toepassing op m’n situatie; sterker,.. zonen die ik ondersteunde tot degelijke masters diploma en waardige jobs denken dat wij luilekker profiteren,terwijl het onze wens is opnieuw volwaardig in te schakelen na opvoeding van het gezin – zonder vader.